Веќе околу десет години, поточно од моментот кога Св. Кирил во сон во умот ми стави слика од подрумската просторија во која се неговите материјални свети останки со мисловна порака “во подрум сум, на темно, влажно и ладно место”, постојано пишувам дека моштите на семакедонскиот просветител Св. Кирил лежат во подрумот на базиликата Сан Клементе во Рим и дека тој треба да биде вратен во Македонија и положен на централно и светло место! Не е случајно што Ватикан го држи Св. Кирил во подрум, зашто со тоа Светиот и Светлиот дух македонски се уште го држи подјармен.
Но, замислете, токму во тој подрум на Сан Клементе се наоѓа и комора на зороастраскиот бог Митра и артефакти дека таму се одвивалe ритуали на култот на Митра.
Значи, еден од најпознатите Митреуми се наоѓа во подрумот на базиликата Свети Климент (Basilica di San Clemente) во Рим. Главната култна просторија, долга околу 9,6 метри и широка 6 метри, била откриена во 1867 година, но не можело да се истражи дури до 1914 година поради недостаток на дренажа односно поради влага. Во централно место во главната просторија на светилиштето е пронајден олтар, во форма на саркофаг, а со главниот култен релјеф на тауроктонијата, Митра кој го убива светиот бик, на неговата предна страна.
А кој е всушност “светиот бик” и што тој симболизира?
Римјаните во вториот век соѕвездието Бик го именувале како Таурус а познато е дека главата на небесниот Бик ја сочинува групата ѕвезди позната на Запад како Плеада, а во Ведските знаења името и е Кртика или Картика што е и исто со Сканда, името на принцот чија мајка е Кртика т.е. Плеада. Сканда, пак, во Веда е името за Александар Македонски кој, всушност, е од Плеада. Затоа теозофката Хелена Блаватска во својата “Тајна доктрина” вели дека првото име на Македонија е друго, но дека не смее да се кажува. Сепак, интелектуалната чесност во однос на идните генерации надвладува кај неа и таа во продолжение става до знаење дека Македонија е Плеада. Има и други извори кои кажуваат дека благословеното зрачење од Плеада на Земјата е отелотворено во Македонија. Поентата е дека Плеада е позиционирана кај главата на небесниот Бик, за кој Ватикан, во непосредна близина на Св. Кирил, држи релјеф на Митра како го убива Бикот во култен ритуал. По ова станува и појасно зошто во Шпанија од Темните е зачуван како “свет ритуал” убиството на Бикот во ткн. Корида со убод на копје токму во главата, на местото каде се наоѓа Плеада. И дека споменикот пред седиштето на НАТО е всушност стилизација на обесен бик. Но, познавајќи го лично авторот не сум сигурна дека не им го исправил Бикот токму за НАТО да биде спречен од него. Оти често и матадорите се поразени од Бикот!
Ете тоа е тајната езотериска суштина на сатлантистичката игранка со Македонија. А нам тие ни се стратегиски партнери, црковните великодостојници подароци му праќаат на Папата секоја година, новата претседателка изразила разбирање за давање на статус на Конкордат на Ватикан во Македонија, наместо да си ги побараат моштите на Св. Кирил. Се додека е Светецот во подрумот се дотогаш Македонија ќе страда а недоквакани личности сами ќе си го местат ватиканското копје врз главата, врз Плеада т.е врз Македонија! Но, едно знајте и вие црковен клер што молчите и вие кутри политичарчиња, благодатта на Св. Кирил е толку голема што ќе бидете спречени, оти Македонија е над се Божја творба!
Митраумот во подрумот на базиликата Сан Клементе во Рим
ОБНОВЕНО 8 Јули, 2018
Култот на Митра во подземната комора во Сан Клементе
Пред усвојувањето на христијанството како официјална религија на крајот на 3 век од нашата ера, религиозната политика на Римската империја била политика на толеранција. Заедно со официјалната римска религија, било дозволено да се практикуваат и други религии . Згора на тоа, некои од божествата и религиозните практики на луѓето освоени од Римската империја биле усвоени од самите Римјани. Тие вклучуваат мистериозни култови како што е оној на дионизиските мистерии, орфичките мистерии и митрајските мистерии.
Митра беше зороастриско (заратустриско) божество задолжено за заветите и заклетвите. Името на овој бог било прифатено како Митра. Сепак, не е јасно дали зороастрискиот Митра бил ист како и римскиот Митра. Некои научници ги сметале Митра и Митра како едно исто, додека други го сметале Митра со двајца носители на факели како сосема нов римски производ (пандан на Луцифер). Сепак, други сугерираат дека иако Митра можеби не е толку „ориентален“ како што некои сметаат, иако фактот дека се користело персиско име има одредено значење.
Нашето модерно разбирање на мистериите на Митра е изведено главно од релјефи и скулптури. Најчестата слика е онаа на Митра како убива свет бик, чин познат и како „тауроктонија“ (од таурус – бик на латински). Оваа сцена може да се види во Митраумот во Сан Клементе. Низ Римската империја. Митраумот бил или адаптиран од природна пештера или пештера, или зграда изградена за да имитира таков простор. Кога се користи зграда како Mithraeum, таа обично би била изградена во или под споменатата зграда. Бидејќи Митраумот главно се користел за иницијациски церемонии, темните, затворени области симболично функционирале како место каде душата на иницијаторот се спуштала и излегувала.
Храмовите посветени на обожавањето на Митра продолжуваат да се откриваат, фрлајќи нова светлина врз овој таинствен култ. Во 2017 година, ископувањата во Зерзеван во Турција е откриен храм на Митра стар 1.700 години, кој е единствениот познат храм на Митра на источната граница на Римската империја. Истата година, археолозите кои работеле во античкиот римски град Маријана на францускиот остров Корзика откопале урнатини на друго светилиште на култот на Митра . Тоа беше првиот доказ дека митраизмот бил практикуван на островот.
Релјеф на Митра како го убива Бикот пронајден во Митраумот на циркусот Максимус.
Еден од најпознатите Митрауми се наоѓа во подрумот на базиликата Свети Климент (Basilica di San Clemente) во Рим. Главната култна просторија, долга околу 9,6 метри и широка 6 метри, била откриена во 1867 година, но не можела да се истражи дури во 1914 година поради недостаток на дренажа и влага. На централно место во главната просторија на светилиштето е пронајден олтар, во форма на саркофаг, а со главниот култен релјеф на тауроктонијата, Митра кој убива бик, на неговата предна страна. На левата и десната страна на истиот споменик се појавуваат факело носителите Каутес и Каутопат . Други споменици откриени во светилиштето вклучуваат биста на Сол чувана во светилиштето во ниша во близина на влезот и фигура на Митра Петра генерикс (Митра роден од карпата). Пронајдени се и фрагменти од статуетката на двајцата факелисти. Една од просториите што се граничи со главната комора има две долгнавести тули, од кои едната се користела како ритуална јама за отпадоци за остатоците од култниот оброк. Сите три споменици споменати погоре сè уште се изложени во митраумот .
Покрај церемониите за иницијација, археолошките докази сугерираат дека гозбата била друга вообичаена активност во Митра. На пример, во овие места за богослужба често се наоѓаат прибор и остатоци од храна. Така, се претпоставува дека се одржувале банкети за да го имитираат празникот Митра и Сол, сончево божество. Овој божествен празник е втората најважна митрајска иконографија, во која се гледаат двата бога како гозбуваат врз кожата на закланиот свет бик. Врз основа на оваа корелација помеѓу археологијата и уметноста, се сугерира дека други епизоди од митрајската наративност биле реконструирани од следбениците на овој таинствен култ.
Патем, беше истакнато дека ритуалите на христијанството и митраските мистерии се доста слични. Тоа го направил никој друг туку раните христијански апологети. Меѓутоа, овие христијански писатели гледале негативно на митрајските ритуали и тврделе дека тие се расипани копии на христијанските. Со оглед на ова, може да се тврди дека токму Рим ги копирало митрајските мистерии или дека протокот на идеи се одвивал во двата правци. Сепак, ќе остане неизвесно, бидејќи медиумот за трансфер, доколку некогаш го имало, допрва треба да се идентификува.
И покрај сличностите во ритуалите, христијанството и митраските мистерии биле различни во други аспекти. На пример, додека христијанството било инклузивно по природа, членството во Митраските мистерии било ексклузивно. Митраските мистерии беа доста популарни кај војската, како што беше потврдено со постоењето на Митраум на воени пунктови како што е местото на Римската тврдина Каробург , покрај Адријановиот ѕид во Англија. Понатаму, доказите сугерираат дека само мажи биле иницирани во Митрасјките мистерии. Покрај тоа, повеќето од овие мажи би припаѓале на класата веднаш под елитата, но над пониските класи.
Мистериите на Митра најверојатно ќе останат загатка за нас во современиот свет. Освен археолошките докази, има малку пишани докази кои нè информираат за ритуалите што ги спроведувале нејзините членови. Сепак, археологијата ни овозможува да погледнеме во тајниот свет на митрајските мистерии, а можеби и повеќе може да се откријат во иднина.
Насловна слика: Митраум на најнискиот кат вобазиликата Сан Клементе во Рим, Италија. Извор на фотографија: Википедија